مقالات مرتبط
در مطلب قبلی پیرامون آشنایی با انواع دانه قهوه صحبت کردیم و متوجه شدیم که فقط یک‌گونه دانه قهوه کشت نمی‌شود. در این مطلب درباره دانه قهوه عربی صحبت خواهیم کرد.
قهوه عربی، یک اصطلاح کلی است که به روش تهیه دانه های قهوه در کشورهای عربی در خاورمیانه گفته می شود که در مراحل مختلف ساخت قهوه، از مکانی تا مکان دیگر فرق می کند.
رشد درختان قهوه عربیکا نیازمند ارتفاع ۱۰۰۰ تا ۲۰۰۰ متری از سطح دریا است. این درختان به شرایط آب و هوایی بسیار حساس هستند و نسبت به آفات نیز آسیب‌پذیرند. یکی از دلایل گران‌تر بودن این نوع دانه‌ها نیز همین شرایط سخت و حساس رشد این درخت است.
اشاره‌ای کوچک به ویژگی‌های دانه عربیکا:
عطری فوق‌العاده – ترشی کم – طعم عالی – کافئین پایین
میزان کافئین موجود دردانه‌های عربیکا بین ۸/. الی ۱٫۴ است و شاخص‌ترین بارزه طعمی این دانه اسیدی‌تر و بادی آن متوسط ۱٫۲ درصد است.
این دانه‌ها دارای ظاهری تقریباً صاف و تخت می‌باشند، هم‌چنین خط وسط این دانه‌ها دارای کمی انحنا است که باکمی دقت می‌توان آن را از گونه روبوستا تشخیص داد.
البته تشخیص در دانه خام آسان‌تر است.
خاستگاه:
خاستگاه و مناطق اصلی کشت قهوه عربیکا درگذشته را می‌توان منطقه کوهستانی یمن، اتیوپی (جنوب غربی) و سودان (جنوب شرقی) نام برد.
جالب است بدانید:
شهرت نام عربیکا به این دلیل است که درگذشته آن را قهوه عربی می‌خواندند.
با همه این توضیحات، حالا این سؤال مطرح است که درخواستتان از یک فنجان قهوه چیست؟
اگر نیاز به آرامش و خوابی آسوده و لذت‌بخش دارید، پیشنهاد می‌کنیم از قهوه عربیکا که کافئین خیلی کمی دارد استفاده کنید.
لازم به ذکر است که حدود سه‌چهارم مردم جهان از دانه‌های عربیکا استفاده می‌کنند.
در مطالب آینده به گونه روبوستا و ویژگی‌های آن و کشورهای تولیدکننده دانه عربیکا و تأثیراتی که آب‌وهوای آن منطقه بر طعم و عطر و … دانه دارد اشاره می‌شود.
